Παθήσεις του Τένοντα του Δικεφάλου Βραχιονίου

Παθήσεις του Τένοντα του Δικεφάλου Βραχιονίου

ΕΝΟΤΗΤΕΣ

    Παθήσεις του τένοντα του Δικεφάλου

    Δικέφαλος Βραχιόνιος Μυς

    Ο δικέφαλος βραχιόνιος μυς βρίσκεται στο πρόσθιο διαμέρισμα του βραχιονίου και συνδέει τον ώμο με τον πήχη. Πρόκειται για έναν πολύ ισχυρό μυ, ο οποίος, σε συνεργασία με τον πρόσθιο βραχιόνιο, είναι υπεύθυνος για την κάμψη του αγκώνα. Από την περιοχή του ώμου εκφύεται με  δύο εκφυτικές κεφαλές (εκεί οφείλει και το όνομά του), τη βραχεία και τη μακρά κεφαλή. Η μυϊκή γαστέρα της μακράς κεφαλής ενώνεται με τη βραχεία κεφαλή σε ενιαία γαστέρα η οποία όταν συσπάται σχηματίζει ένα εξόγκωμα που συνιστά το χαρακτηριστικό σχήμα  του δικέφαλου βραχιόνιου μυός.

    Βραχεία και Μακρά Κεφαλή του Δικεφάλου

    Η βραχεία και μακρά κεφαλή εκφύονται διαφορετικά από την περιοχή του ώμου, ενώ έχουν κοινή κατάφυση στον αγκώνα. Η βραχεία κεφαλή εκφύεται από την κορακοειδή απόφυση της ωμοπλάτης η οποία εντοπίζεται εκτός της άρθρωσης του ώμου και για το λόγο αυτό σπάνια προκαλεί κάποιο πρόβλημα. Αντιθέτως, η μακρά κεφαλή έχει ένα ενδοαρθρικό τμήμα και ένα τμήμα που βρίσκεται εκτός της άρθρωσης του ώμου με το πρώτο να δημιουργεί συχνά αρκετά προβλήματα.

    Παθήσεις της Μακράς Κεφαλής του Δικεφάλου

    Η μακρά κεφαλή του δικεφάλου είναι μια περιοχή, η οποία δέχεται μεγάλη φόρτιση και αυτό έχει ως αποτέλεσμα να παρουσιάζονται συχνά παθήσεις.

    Οι συνηθέστερες από αυτές τις παθήσεις είναι:

    Τενοντίτιδα της μακράς κεφαλής του δικεφάλου

    Συμπτώματα
    Τα συμπτώματα που εκδηλώνονται με την τενοντίτιδα της μακράς κεφαλής είναι ο πόνος στην πρόσθια πλευρά του ώμου, καθώς και αδυναμία στην περιοχή. Ο πόνος μπορεί να δημιουργηθεί κατά την κίνηση ή ακόμα και όταν το άνω άκρο βρίσκεται σε ηρεμία.

    Σε χρόνιες περιπτώσεις φλεγμονής ο τένοντας είναι πεπαχυσμένος και είναι δυνατόν να επέλθει αυτόματη ρήξη ακόμα και μετά από ένα μικρό τραυματισμό όπως π.χ κατά την ανύψωση ενός αντικειμένου. Η ρήξη γίνεται αισθητή από τον ασθενή με πόνο, εκχύμωση στο βραχίονα και επώδυνο περιορισμό του εύρους κίνησης. Ο μυς του βραχιονίου μετατοπίζεται προς τα κάτω δημιουργώντας ένα ‘’κενό’’ στα μαλάκα μόρια του ώμου (Popeye Muscle: Μπράτσο του Ποπάϊ).

    Πάθηση Δικεφάλου - Popeye Muscle 
    Διάγνωση
    Η διάγνωση πραγματοποιείται με τη λήψη ιστορικού του ασθενούς και την κλινική εξέταση. Για την επιβεβαίωση της διάγνωσης μπορεί να πραγματοποιηθεί υπέρηχος μυοσκελετικού ή μαγνητική τομογραφία του πάσχοντος ώμου.
    Θεραπεία
    Η αντιμετώπιση για την τενοντίτιδα της μακράς κεφαλής του δικεφάλου είναι κατά κανόνα συντηρητική και περιλαμβάνει:

    • Ανάπαυση
    • Ειδικό πρόγραμμα Φυσικοθεραπείας
    • Αντιφλεγμονώδη μη στεροειδή φάρμακα
    • Ενδοαρθρική έγχυση κορτικοστεροειδούς
    • Ενδοαρθρική έγχυση με βιολογικούς παράγοντες (PRP: Πλάσμα Πλούσιο σε Αιμοπετάλια)

    Όταν, παρά τα συντηρητικά μέτρα, τα συμπτώματα επιμένουν, τότε η θεραπεία εκλογής είναι η χειρουργική αντιμετώπιση με αρθροσκόπηση του ώμου.

     

    Αστάθεια της μακράς κεφαλής του δικεφάλου

    Σε αυτή την περίπτωση, η μακρά κεφαλή του δικεφάλου παρουσιάζει αστάθεια και μετατοπίζεται εκτός της φυσιολογικής της θέσης μέσα από την αύλακα του δικεφάλου. Αυτό φέρει ως αποτέλεσμα τον ερεθισμό και τη φλεγμονή των γύρω μαλακών μορίων, μία κατάσταση ιδιαίτερα επώδυνη.
    Συμπτώματα
    Όπως στην περίπτωση της τενοντίτιδας, τα συμπτώματα που προκαλούνται από την αστάθεια της μακράς κεφαλής του δικεφάλου είναι ο έντονος πόνος και η αδυναμία. Ο πόνος αυξάνεται όταν υπάρχει κίνηση στον ώμο.
    Διάγνωση
    Η διάγνωση πραγματοποιείται με τη λήψη ιστορικού του ασθενούς και την κλινική εξέταση. Ο υπέρηχος μυοσκελετικού του ώμου και η μαγνητική τομογραφία συνιστούν τον απεικονιστικό έλεγχο εκλογής για τη διάγνωση της πάθησης.
    Θεραπεία
    Η θεραπεία για την αντιμετώπιση της αστάθειας της μακράς κεφαλής είναι χειρουργική και πραγματοποιείται αρθροσκοπικά. Στους νέους ασθενείς (<55 ετών) ή σε άτομα με έντονη αθλητική δραστηριότητα πραγματοποιείται αρθροσκοπική τενοτομή- τενόδεση της μακράς κεφαλής. Στους ασθενείς μεγαλύτερης ηλικίας ή άτομα που δεν αθλούνται, η επέμβαση που επιλέγεται συνήθως είναι η αρθροσκοπική τενοτομή.

    Η επέμβαση πραγματοποιείται με γενική αναισθησία, ενώ δεν απαιτείται νοσηλεία. Ο ασθενής μπορεί να επιστρέψει στις καθημερινές του δραστηριότητες σε 4 εβδομάδες (τενοτομή) ή σε 10 εβδομάδες (τενοτομή-τενόδεση).

     

    ΚΑΛΕΣΤΕ ΜΑΣ
    ΚΛΕΙΣΤΕ ΡΑΝΤΕΒΟΥ