ΕΝΟΤΗΤΕΣ
Τι είναι η Λαγονοκνημιαία Ταινία
Πρόκειται για περιτονία, δηλαδή μία παχιά ταινία από ελαστικό συνδετικό ιστό που ξεκινάει από κεντρικά
και πλάγια της άρθρωσης του ισχίου από τη λαγόνιο ακρολοφία και καταλήγει περιφερικά της άρθρωσης του γόνατος στην εγγύς κνήμη, την επιγονατίδα και τον τένοντα του δικέφαλου μηριαίου. Πρακτικά σχηματίζεται από τη συμβολή της περιτονίας που προέρχεται από τους καμπτήρες, τους απαγωγούς και εκτείνοντες μύες του ισχίου συνδέοντας τους μυς με τα οστά και αποτελεί τον μεγαλύτερη δομή συνδετικού ιστού στο ανθρώπινο σώμα.
Ο ρόλος της είναι πολύ σημαντικός τόσο στο βάδισμα όσο και στο τρέξιμο, διότι λόγω της μεγάλης ελαστικότητας που έχει βοηθάει στην καλύτερη απόδοση κατά την κίνηση.
Τι είναι και πως προκαλείται το Σύνδρομο Λαγονοκνημιαίας Ταινίας
Το Σύνδρομο Λαγονοκνημιαίας Ταινίας γνωστό και ως <<Γόνατο του Δρομέα: Runner’s Knee>> είναι μια αρκετά συχνή πάθηση στους αθλητές και ιδίως στους δρομείς που διανύουν μεγάλες αποστάσεις. Συγκαταλέγεται στα σύνδρομα υπέρχρησης όταν λόγω της υπερβολικής τριβής του περιφερικού τμήματος της ταινίας καθώς αυτή κινείται πάνω από τον έξω μηριαίο επικόνδυλο κατά την επαναλαμβανόμενη κάμψη και έκταση του γόνατος δημιουργείται ερεθισμός της περιοχής και φλεγμονή.
Αίτια
Παράγοντες που έχουν ενοχοποιηθεί για την εμφάνιση του συνδρόμου είναι:
- Αδυναμία των μυών του ισχίου και ιδίως του μέσου γλουτιαίου
- Ο υπερπρηνισμός του άκρου ποδός που οδηγεί σε έσω στροφή της κνήμης με αποτέλεσμα την αύξηση της τάσης στην λαγονοκνημιαία ταινία
- Η ανισοσκελία
- Ακατάλληλα παπούτσια κατά τη διάρκεια των προπονήσεων
- Η υπερβολική προπόνηση με πολλά χιλιόμετρα
Συμπτώματα
Το βασικότερο σύμπτωμα του συνδρόμου λαγονοκνημιαίας ταινίας είναι ο πόνος στην εξωτερική πλευρά του γόνατος. Ο πόνος αυτός αρχικά είναι ήπιος, σποραδικός και διάχυτος. Με την πάροδο του χρόνου όμως και τη συνέχιση της δραστηριότητας γίνεται έντονος και εντοπισμένος στην περιοχή του έξω μηριαίου επικονδύλου. Συνήθως ο πόνος εκδηλώνεται αμέσως μετά το τρέξιμο ή εμφανίζεται λίγη ώρα μετά την έναρξή του. Καθώς το σύνδρομο εξελίσσεται και ο βαθμός σοβαρότητας αυξάνει, τότε μπορεί να υπάρχει πόνος και κατά τη διάρκεια της ανάπαυσης.
Διάγνωση για το Σύνδρομο
Η διάγνωση βασίζεται στο ιστορικό του ασθενούς και την κλινική εξέταση. Κατά την κλινική εξέταση γίνεται έλεγχος για ευαισθησία στην περιοχή του έξω μηριαίου επικονδύλου τόσο δια της ψηλάφησης όσο και με κινήσεις κάμψης και έκτασης του γόνατος. Επίσης ελέγχεται η μυϊκή ισχύς των απαγωγών, καμπτήρων και εκτεινόντων μυών του ισχίου, η πιθανή παρουσία μυϊκών σπασμών (trigger points) στο μέσο γλουτιαίο, τον έξω πλατύ και δικέφαλο μηριαίο και η τάση της λαγονοκνημιαίας ταινίας (Ober’s test).
Σε ορισμένες περιπτώσεις η διάγνωση επιβεβαιώνεται με τη διενέργεια απεικονιστικού ελέγχου με μαγνητική τομογραφία (MRI).
Θεραπεία
Η θεραπεία που ακολουθείται για την αντιμετώπιση του συνδρόμου λαγονοκνημιαίας ταινίας είναι κατά κανόνα συντηρητική.
Τα συντηρητικά μέτρα περιλαμβάνουν τα εξής:
- Αποχή από τις αθλητικές δραστηριότητες
Ο αθλητής θα πρέπει να απέχει για μία περίοδο από τις προπονήσεις και τα αγωνίσματα. Για τη διατήρηση της φυσικής του κατάστασης, μπορεί να ακολουθήσει ειδικό πρόγραμμα γυμναστικής που δε θα λειτουργεί επιβαρυντικά στην ήδη ερεθισμένη λαγονοκνημιαία ταινία. - Παγοθεραπεία
Για περίπου δέκα λεπτά ανά μία ώρα στην αρχή και αργότερα 2 ή 3 φορές την ημέρα. - Χρήση αντιφλεγμονωδών φαρμάκων
Στο αρχικό στάδιο και κατόπιν συμβουλής του γιατρού, ακολουθείται φαρμακευτική αγωγή με αντιφλεγμονώδη. - Πρόγραμμα φυσικοθεραπείας
Η Φυσικοθεραπεία βοηθά στην ταχύτερη επάνοδο του αθλητή στις δραστηριότητές του μειώνοντας ταυτοχρόνως την πιθανότητα επανεμφάνισης (υποτροπής) του συνδρόμου - Βιολογική θεραπεία (Πλάσμα Πλούσιο σε Αιμοπετάλια)
Πρόκειται για βιολογική θεραπεία κατά την οποία λαμβάνεται με απλή αιμοληψία από τον ασθενή μικρή ποσότητα αίματος (περίπου 10 ml), εν συνεχεία το δείγμα επεξεργάζεται σε ειδικό φυγοκεντριτή και το τελικό προϊόν που λαμβάνεται (πλάσμα εμπλουτισμένο με αιμοπετάλια), το οποίο περιλαμβάνει αυξητικούς επουλωτικούς παράγοντες, ενίεται στην πάσχουσα περιοχή. Με την φυσική αυτή μέθοδο θεραπείας ενισχύεται η ικανότητα του οργανισμού για αυτοεπιδιόρθωση της βλάβης με τον πλέον τάχιστο και βέλτιστο τρόπο.
Σε σπάνιες περιπτώσεις που τα συντηρητικά μέτρα δεν αποδίδουν μπορεί να χρειαστεί χειρουργική αντιμετώπιση. Κατά την επέμβαση αυτή πραγματοποιείται απελευθέρωση – διατομή περίπου 2 εκ. στο οπίσθιο τμήμα της λαγονοκνημιαίας ταινίας στο σημείο που αυτή διασταυρώνεται και τρίβεται με τον έξω μηριαίο επικόνδυλο.
